Kazimierz Haber urodził się 6 lutego 1872 r. w rodzinnym majątku w Łojewie, jako syn Jana i Zofii z domu Podlewskiej. Kolega Stanisława Przybyszewskiego z lat młodzieńczych.

Do gimnazjum uczęszczał w Inowrocławiu, gdzie należał do tajnej młodzieżowej organizacji im. Tomasza Zana. Wcześnie stracił rodziców; już w wieku 19 lat stał się samodzielny. Po odbyciu (w latach 1895-96) ) służby wojskowej w pułku altyrelyjnym w Bydgoszczy pracował na roli w Łojewie, doprowadzając do rozkwitu rodzinnej wsi. W 1899 r. ożenił się z Izabelą Kozińską. Małżeństwo doczekało się dwóch synów urodzonych w Łojewie: Jana (1900 r.) i Mariana (1901 r.).

Całym sercem oddany był działalności patriotyczno-społecznej. Był członkiem Kółka Rolniczego Łojewo-Szymborze, członkiem Rady Nadzorczej Spółki Rolniczo-Kredytowej w Górze i członkiem Rady Nadzorczej Banku Ludowego w Inowrocławiu.

W 1903 r. sprzedał majątek w Łojewie Polskiemu Bankowi Parcylacyjnemu w Inowrocławiu i przeniósł się do Poznania, gdzie poświęcił się pracy społecznej w polskich organizacjach i stowarzyszeniach; narażony na wieloletni proces sądowy, uratował ziemie polskie (Ociąż, Karmin, Małachowo) przed spiskowym wykupieniem ich przez agentów pruskiej Komisji Kolonizacyjnej. W 1914 r., jako dowódca kolumny amunicyjnej artylerii, walczył na froncie rosyjskim, zaopatrując pierwsze linie obronne. Potem pracował tymczasowo jako rolnik w Zakładach Żywnościowych w Poznaniu. W Powstaniu Wielkopolskim uczestniczył jako oficer intendentury w Poznaniu w randze kapitana, a później majora (jako szef Oddziału Żywnościowego). Karol Rzepecki pisał: „Dzięki jego zabiegom i niezmordowanej pracy żołnierz wielkopolski nie znał co to głód, miał wszystkiego w bród, szedł w pole odpoczęty, nakarmiony i odziany dostatnio, a ranni i chorzy po lazaretach szybko przychodzili do zdrowia”. Pomagał również powstańcom śląskim. Później został mianowany dowódcą i komendantem obozu ćwiczebnego w Biedrusku, gdzie (w 1922 r.) przeszedł do rezerwy. Został uhonorowany między innymi Krzyżem Walecznych i Krzyżem Śląskim.

Jako zasłużony i były zamiłowany rolnik osiadł na majętności w Kołdrąbiu. Wcześniej majątek ten miał być darowany Ignacemu Janowi Paderewskiego. Należał tam do Kółka Rolniczego i był opiekunem Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej. Pracował tam do końca swego żywota.

Zmarł 10 lipca 1933 r. w Poznaniu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Trzemesznie. Dziennik Kujawski: „W osobie ś.p. Kazimierza Habera ubył wielki syn Kujaw, jeden z wytrwałych i niestrudzonych pracowników społecznych, ubyło jedno ze serc ofiarnych i najszlachetniejszych. Odszedł ze służby Ojczyzny, ale czyny jego i pamięć o nim będą trwały na zawsze.”