W Wielki Piątek liturgia katolicka zabraniała używania dzwonów. Wiejscy chłopcy biegali wówczas po wsi z drewnianymi kołatkami. Kujawskie kołatki były jedno i wielomłotkowe, niekiedy nazywano je taradajkami. Taradajkami lub świniami zwano też terkotki taczkowe i walcowe, konstruowane specjalnie na Wielki Tydzień, którymi objeżdżano całe wsie. Głośny terkot i stukot miał, według ludowych wierzeń, chronić przed złymi duchami, odstraszać czyhające na ludzi i zwierzęta zło. Hałas miał też odgonić Wielki Post. Korzystając z możliwości, młodzież nie rzadko straszyła też z ukrycia napotkane osoby. Mimo Wielkiego Piątku był to wesoły obrzęd znany też na terenie Wielkopolski i na Śląsku.