Tydzień Artystyczny trwa! Aż do soboty dwudziestu artystów spod znaku dłuta (a właściwie piły spalinowej) i pędzla będzie tworzyć misterne perełki. Zapraszamy do Łojewa do podglądania rzeźbiarzy i malarzy od kuchni, do śledzenia twórczej drogi - od kawałka drewna i od czystego płótna, aż po ostatni szlif rzeźb i obrazów. Kogo spotkacie w Łojewie w trakcie Tygodnia? Poznajcie ich:

Bogusława Bach (malarka) - mieszka w Wejherowie. Jest Kaszubem z wyboru, zakochanym w morzu. Zaczęła malować po przejściu na emeryturę. Kwiaty, pejzaże, no i oczywiście morze – to najbardziej lubi uwieczniać na płótnie. Z zawodu jest odzieżowcem. Już czwarty raz maluje nad Małym Gopłem.

Gabriela Badurek (malarka) - przyjechała z okolic Elbląga. Malarstwo to talent odkryty w trakcie zmagania się z chorobą. Po wygranej walce z „intruzem” zmieniły się życiowe priorytety i postrzeganie świata przez Panią Gabrysię. 15 lat temu postawiła na realizację marzeń. Artystka maluje pejzaże, kwiaty, portrety. Nierzadko jej obrazy o tematyce sakralnej trafiają do kościołów. Do których? W Postolinie, Dębkach…

Bogumiła Caniboł (rzeźbiarka) - z urodzenia i sercem Kujawianka. Pochodzi z Kłopotu. Na Śląsk wyjechała mając 5 lat (tata Pani Bogusi podjął pracę w kopalni). Ale wraca na Kujawy często, a na wakacje to już obowiązkowo. Jej wujkiem (bratem taty) był Stanisław Fijołek - jeden z najwspanialszych rzeźbiarzy kujawskich (zm. w 2012 r.). Podglądając tworzącego, nawet na Śląsku, wujka, zarażała się rzeźbiarstwem. Pierwsze rzeźby wyciosała nożykiem do tapet. Były to niewielkich rozmiarów ludzkie twarze. Spod jej piły i dłuta wyrysowuje się nad Małym Gopłem postać Kujawianki.
PS. Pani Bogusia pozdrawia serdecznie wszystkich Kujawiaków, a szczególnie mieszkańców Kłopotu.

Ireneusz Caniboł (rzeźbiarz) - rodowity Ślązak, emerytowany górnik. Na dobre zaczął rzeźbić już na emeryturze. Inspirację odnalazł w pracach żony - Bogusi - również obecnej na Tygodniu Artystycznym. W rzeźbach lubi ludowość wyłaniającą się z mitów i legend. Pierwszą jego rzeźbą (płaskorzeźbą) był dziad przypominający Piasta Kołodzieja. Rzeźba ta cały czas znajduje się w pokaźnych domowych zbiorach. W 2011 r. po raz pierwszy zetknął się ze sztuką rzeźbienia piłami. Pan Irek tworzy też rzeźby użytkowe: ławy, stoły. W Łojewie rzeźbi w topolowym drewnie postać Rzymianki.

Barbara Głowacka (rzeźbiarka) - przyjechała z daleka, bo aż z Kędzierzyna-Koźla. Chociaż ważny w jej życiu jest też Kraków. Pośród twórców biorących udział w Tygodniu ma najkrótszy staż rzeźbiarki. Zawodowo kiedyś obsługiwała telegraf, potem pracowała w rachunkowości. Po przerwie „na rodzinę” otworzyła zakład krawiecki. Kobieta pracująca. Jest mistrzynią wyobraźni. Jak każdy, chciałaby robić tylko to co lubi. Z pod jej piły wyłania się w Łojewie ławeczka z orłem.

Sabina Kaczykowska (malarka) - po raz pierwszy bierze udział w Tygodniu Artystycznym! Przybyła na Kujawy z miejscowości Gawino położonej niedaleko Wejherowa. Lubi pobyć w chmurach (dowodem tego stanu są ostatnio namalowane ptaszki), a na ziemię sprowadzają ją obowiązki matczyne i małżeńskie. Należy do Kaszubskiego Stowarzyszenia Artystów.

Roman Kiełb (rzeźbiarz) - jeśli mowa o miejscu zamieszkania do on do Łojewa miał najbliżej, bo przyjechał z Janikowa. Rzeźbi na u nas już po raz siódmy. Czyli bywa tu od zawsze. Był zresztą jednym ze współinicjatorów pierwszego spotkania rzeźbiarzy na terenie naszej Gminy. Rzeźby, które wyszły spod jego piły można spotkać na kujawskim przydrożu. Chociażby Frasobliwego, który stanął niedaleko wsi Popowice. Gdy starcza czasu maluje albo jeździ na rowerze. Rzymianin z konwiami - to jego dzieło powstające od 3 lipce nad Jeziorem Szarlejskim.

Małgorzata Krause (malarka) - mieszka w Dzierzgoniu na Dolnym Powiślu. Jej ulubioną techniką jest malarstwo olejne i akrylowe. Maluje nie tylko na płótnie, ale także, zajmując się artystycznym zdobnictwem ręcznym, na szkle i ceramice. Posiada autorską galerię ze stałą wystawą, w której zgromadziła ok. 2500 własnoręcznie wykonanych pisanek. W Łojewie maluje po raz trzeci.

Marcos Marino (rzeżbiarz) - przyjechał do Łojewa z Hiszpanii. Mieszka w regionie Galicji w miejscowości Soutomaior razem z żoną i dwoma kotami. Skończył szkołę artystyczną w Santiago de Compostela. Rzeźbi od 30 lat, z piłą i całym zestawem akcesoriów często przemierzając różne kraje, m.in. Wielką Brytanię, Czechy, Litwę, Rosję i Polskę. W Łojewie jest po raz pierwszy. Na pytanie co lubi, odpowiada: spać. A potem dodaje: słuchać muzyki, pływać i gotować. Często gotuje nie tylko dla rodziny, ale i dla grona swoich przyjaciół. Nad Małym Gopłem rzeźbi władcę piastowskiego.

Bogusław Migel (rzeźbiarz) - do Łojewa przyjechał ze Sławna. Przyjechał nie po raz pierwszy. Kiedy łapał rzeźbiarskiego bakcyla? Już jako dziecko, rzeźbiąc scyzorykiem Pany Jezuski. Od ukochanej sztuki nie były go w stanie odwieść nawet niepowodzenia w szkole plastycznej. Gdy założył rodzinę delikatnie się… przebranżowił: został stolarzem, artystą-stolarzem. Piętnaście lat temu powrócił do rzeźbienia. I z tego żyje. W jego boksie na „Przystanku Łojewo” już dziś stoi ławeczka na której skraju przysiadł, na ten czas jeszcze niewyraźnie wyglądający, Stachu Przybyszewski.

Andrzej Mirończuk (rzeźbiarz) - przyjechał z Jabłonia leżącego w powiecie parczewskim na Lubelszczyźnie. Tam gospodaruje (można rzec hobbistycznie) na kilkudziesięciu arach odziedziczonych po ojcu. Ma swoje kury i swoje gołębie. Piłą rzeźbi w drewnie od ośmiu lat. Wcześniej dłutem tworzył mniejsze formy. Jest częstym bywalcem plenerów, nie tylko w Polsce, ale i również za naszą zachodnią granicą. Tam jednego miesiąca wziął udział w siedmiu takich mitingach. Druga jego pasja to muzyka. Gra w zespole na gitarze basowej umilając czas na różnego rodzaju potańcówkach w swoim regionie. W Łojewie ożywia w drewnie Mikołaja Kopernika.

Jan Różycki (rzeźbiarz) - przyjechał na Kujawy z okolic Radomia. Rzeźbi od czasów młodzieńczych. Zaczął od krzyży i krucyfiksów. Dziś lubi gdy w efektach jego pracy zbiegają się wątki filozoficzne i psychologiczne, a rzeźba daje możliwość szerokiej interpretacji intencji twórcy. Jego twory mogą zionąć tajemniczością zaszczepioną być może od samego autora. Najbardziej lubi rzeźbić w dębinie. Podczas Tygodnia tworzy ławeczkę Władysława Broniewskiego.

Natasza Sobczak (rzeźbiarka) - jest komisarzem Tygodnia Artystycznego. Do Łojewa przyjechała po raz czwarty. Przyjechała z Gościcina niedaleko Wejherowa, gdzie mieszka od ponad 30 lat. Na co dzień szefuje Bibliotece i Centrum Kultury Gminy Wejherowo. Ze sztuk, poza rzeźbieniem (carvingiem), również maluje. Jej kolejna pasja to podróże. Są tylko trzy kraje w Europie, których nie odwiedziła: Czarnogóra, Grecja i Wielka Brytania. Podczas jednej z wypraw przemierzyła całą linię brzegową Hiszpani i Portugali. W tym roku nad Małym Gopłem rzeźbi ławeczkę Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Sylwester Sowa (rzeźbiarz) - włodawianin pochodzący z Jarosławia. Emerytowany żołnierz. Lubi pogawędzić (zresztą nie jest to wyjątek pośród rzeźbiarzy). Ulubione tematy rozmów to historia i sztuka ludowa. Pierwsze ważne w jego dorobku prace wykonał w 1978 r. Od wielu lat należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Należał też do Carving Club w Cincinnati w Stanach Zjednoczonych. Na temat swojej pasji prowadził bloga. Od ministra otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi dla Kultury. W Łojewie tworzy Kujawiaka przysiadłego na ławeczce.

Leszek Stępień (malarz) - sztukę malowania uprawia od 7 lat. Pochodzi z Podhala. Nieprzypadkowo więc na jego pierwszym obrazie znalazł się Janosik. Najchętniej maluje lub rysuje portrety, a używa do tego farb olejnych albo węgla. Ma własne studio malarskie. Z zawodu żołnierz. Przez 25 lat był też trenerem team buildingu.

Agnieszka Świątek (malarka) - reprezentantka naszej Gminy w Tygodniu Artystycznym. W 2021 r. zdobyła Stanisława w kategorii „osobowość roku”. Jest emerytowanym nauczycielem. Często można ją spotkać w roli prowadzącej warsztaty dla seniorów. Agnieszka potrafi w trakcie tych twórczych spotkań w każdym odkryć pierwiastek artysty. Jest tzw. popularyzatorką kultury kujawskiej, stąd nierzadko na jej obrazach spotyka się kujawską architekturę, kujawskie krajobrazy, jak i samych dostojnych Kujawiaków.

Marta Wilk-Wierzbińska (malarka) - przyjechała na Tydzień Artystyczny z Barcina. I to nie pierwszy raz. W Barcinie, w Zespole Szkół uczy języka polskiego i plastyki, i ma swoją pracownię artystyczną. Talent malarski odziedziczyła prawdopodobnie po ojcu - Krzysztofie Wilku. Poza malowaniem zajmuje się szeroko pojętą ceramiką artystyczną.

Bernd Winter (rzeźbiarz) - przyjechał z Niemiec, gdzie mieszka w 17-tysięcznym miasteczku Tale niedaleko Magdeburga. Najpierw chciał być ślusarzem. Został jednak stolarzem, dziedzicząc po dziadku zakład. Warunkiem odziedziczenia było skończenie wyższej uczelni kształcącej w tym kierunku. Rok rocznie bierze udział w blisko dwudziestu plenerach artystycznych. Rzeźbił w m.in. Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Nepalu, Chinach. Tworzy nie tylko w drewnie, ale i w lodzie. Rzeźbienie piłą (robi to od 13 lat) to jego praca i jego biznes. Ławeczka z kulomiotem powstaje w jego boksie na „Przystanku Łojewo”.

Urszula Zimorska (malarka) - przyjechała z Gdyni. Chodź była też mowa o przyjeździe z Kaszub, bo tam w Wilczych Błotach, prowadzi osadę artystyczno-wypoczynkową „Stara Baśń”. Malowania uczyła się jako wolny słuchacz na gdańskiej ASP. Przez wiele lat pracowała w Polskich Liniach Oceanicznych, a dokładniej w Morskim Ośrodku Kultury w Gdyni.

Alina Żywicka (malarka) - urodziła się w Gdańsku. Maluje od dziecka. Malarstwo to jej pasja. Ulubioną tematykę - pejzaż, portret, malarstwo rodzajowe i martwą naturę - uwiecznia w na płótnie olejnymi farbami. Jest prezesem Kaszubskiego Stowarzyszenia Artystów. W Wejherowie, gdzie mieszka, prowadzi razem z Sabiną Kaczykowską (też malującą w trakcie Tygodnia), pracownię ArtAS, w której uczy rysunku i malarstwa olejnego. Ukończyła studia na kierunku zarządzanie.